حدود ۰٫۳ تا ۰٫۷ درصد از مردم در طول زندگی خود به عنوان بیمار اسکیزوفرنی تشخیص داده میشوند
به رژیم غذایی خود برای حفظ وزن سالم بدن توجه داشته باشید و از مصرف غذاهای تحریککننده پرهیز کنید
اما سایر عوارض شامل بیقراری، بی احساسی، تپش نامنظم قلب، ممکن است در ابتدا نمایان شود.
قلبی عروقی: هایپوتنشن ارتواستاتیک، درد قفسه سینه، هایپرتنشن، تاکی کاردی، برادی کاردی، ادم صورت، اتساع عروق
سلولهای پوستی دائماً در حال ریزش هستند اما در پسوریازیس همسلولهای مرده و همسلولهای زنده روی سطح پوست جمع میشوند زیرا فرایند جایگزینی سلولی با سرعت زیادی اتفاق میافتد.
بر خلاف تصور عموم و تبلیغات موجود در فیلم ها بر علیه این بیماران، بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا رفتار های خشنوت آمیزی از خود نشان نداده و بیشتر منزوی و گوشه نشین هستند.
اما این به معنی ابتلا قطعی کسی که با فرد مبتلا رابطه نسبی (خونی) دارد، نیست.
متفرقه: دیافورزیس، فورونکلوزیس، سندروم ترک، درد پهلو، سندروم شبه آنفولانزا
– توجه به بهداشت فردی و استفاده از لباسهای تمیز و خشک میتواند در پیشگیری و کاهش علائم مفید باشد.
مصرف همزمان لوودوپا و آگونیستهای دوپامین، باعث بروز اثرات آنتاگونیستی در این داروها میگردد.
یک تئوری به نقش ژنهای دخیل در تکامل زبانی و طبیعت انسان اشاره دارد، اما تا به امروز چنین ایدههایی کمی بیش از ایدههای نظری موجود در طبیعت به قوت خود باقی هستند.[۱۰۸][۱۰۹]
قارچ پوستی میتواند باعث ایجاد دانهها و لکههایی روی پوست شود که خارش دارند. این شرایط معمولا با داروهای ضد قارچ قابل درمان است.
.[۱۸] برآوردها در سال ۲۰۱۷ بیانگر ابتلای ۱٫۱ میلیون مورد جدید داشتهاست و در سال ۲۰۱۹ مجموعاً ۲۰ میلیون مورد از این بیماری در جهان وجود داشتهاست.[۲][۱۹] مردان بیشتر از زنان مبتلا میشوند و سن شروع بیماری در مردان بهطور متوسط پایینتر از زنان است؛[۲] اگرچه برخی از تحقیقات گسترده تفاوت جنسیتی در شیوع این اختلال پیدا نکردهاند.[۲۰][۲۱] علل احتمالی ابتلا به اسکیزوفرنی شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است.[۵] عوامل ژنتیکی شامل پسوریازیس سر انواع واریانسهای ژنتیکی متداول و نادر است.[۲۲] عوامل محیطی احتمالی شامل بزرگشدن در شهر، مصرف ماریجوآنا در دوران بلوغ، عفونتها، سن مادر یا پدر فرد و تغذیه نامناسب مادر در دوران بارداری است.[۵][۲۳] تقریباً نیمی از مبتلایان به اسکیزوفرنی در درازمدت بدون عود مجدد بهبود چشمگیری خواهند داشت و بخش کوچکی از این افراد بهطور کامل بهبود مییابند.[۷][۲۴] اما ۵۰٪ باقیمانده دچار نقص مادامالعمر خواهند بود.[۲۵] در برخی موارد ممکن است فرد بهطور مکرر در بیمارستان بستری شود.[۲۴] مشکلات اجتماعی مانند بیکاری طولانی مدت، فقر، بیخانمانی و سوءاستفاده از بیمار و بزهدیدگی شایع است.
برخی عوارض جانبی ممکن است رخ دهند که به مراقبت پزشکی احتیاج ندارند. این عوارض ممکن است در طول درمان همچنان که بدن خود را با دارو تطابق می دهد، از بین بروند.